De drie Hollandse zoenen waren voor Leontien jarenlang geen pretje. Een gevoelige huid werd zo nog roder en geïrriteerder. Totdat zo’n tien jaar geleden haar leven veranderde tijdens een vakantie in Amerika.
Goat milk soap, should be good for you skin. Dit stond op een bordje en ik dacht, dat is het: back to basic en terug naar de ouderwetse zeep gemaakt van oliën.” Terwijl Leontien graag een ontmoeting wilde met de zeepmaker van deze ‘goat milk soap’, had haar man niet het gevoel deze man te gaan vinden. “Weet je wel niet hoe groot Amerika is.” Ze reden over de Amerikaanse wegen en ineens stond daar een bord van de zeepmaker. “Alsof het zo heeft moeten zijn.”
Zeepmaakster Leontien
Leontien maakte kunst, zoals beeldjes en schilderingen. Ze had een heel leuk leven en was niet van plan zeep te gaan maken. Maar, vanuit haar huidklachten was zij wel op zoek naar het juiste product. En dat vond ze in Amerika.
Ik heb een heel leuk gesprek gehad met die zeepmaker en toen dacht ik, ik ga het voor mezelf maken. Als ik zelf weet wat ik in mijn zeep verwerk, weet ik ook waar ik wel en niet tegen kan.”
Ongezonde ingrediënten in dagelijkse producten
Het blijken onder andere ingrediënten in vloeibare zeep te zijn die de geïrriteerde huiden van mensen triggeren. Volgens Leontien is het een goedkoop schuimmiddel dat ook gebruikt wordt voor garagereinigers en afwasmiddel, maar daar zijn we ons niet bewust van. Door deze ingrediënten ontwikkelde Leontien ook vanuit haar irritaties eczeem.
“Het heeft een tijd geduurd voordat ik de juiste recepten had samengesteld en dat het ook echt lukte.” Toen bekenden en haar vrienden van de geitenboerderij in het Amsterdamse Bos - waar ze de geitenmelk vandaan haalt - enthousiast waren, kwamen de volgende officiële stappen: de cosmetica wetgeving, twee controles van de warenwet, alles op papier en laten keuren in het lab. Zeepatelier Uzepia werd werkelijkheid!
Proces van zeep maken
De zeep die je bij Zeepatelier Uzepia vindt, is gemaakt met de handen van Leontien. Maar liefst vier weken duurt dit proces. Ingrediënten, zoals biologische oliën en geitenmelk, gaan samen in een pan waarna Leontien net zo lang roert tot het dik wordt. Vervolgens giet ze de zeep uit en gaat het de rekken in. Na een week wordt de gegoten zeep gesneden, geschild, gestempeld en mag het weer de rekken in. “Het is een heel mooi proces om zeep te maken”, zegt Leontien zelf. Liefde voor haar ambacht! Leontien nodigt je graag uit in haar atelier om nog veel meer te vertellen over haar ambacht!
Tegenwoordig verkoopt Leontien ook crème. “De geitenboer uit het Amsterdamse Bos zei namelijk tegen mij, waarom ontwikkel je niet een crème met geitenwei en geitenboter.” Geitenwei is het overblijfsel van het maken van kaas en wordt vaak meegenomen voor mensen die eczeem hebben om de plekken tot rust te laten komen. Leontien ging op onderzoek uit en zocht naar stoffen die de huid kalmeren en kwam op ingrediënten als aloë vera, zoethout, wortel, kamille, calendula en haverextracten. Alle ingrediënten worden gemengd met de geitenboter en geitenwei. Dit wordt gedaan in een speciaal natuur lab, waar ze Leontien’s recept omtoveren tot een crème.
“Dit is het tijdperk dat mensen steeds bewuster worden van wat ze kopen. Zo’n zestig jaar geleden kwamen de eerste chemische fabrieken en ik ben nu 58 jaar, dus wij zijn de eerste generatie die van baby af aan is ingesmeerd met zepen waar chemische middelen in zitten.”
Nieuw tijdperk met lokale ambachten
Leontien geeft aan dat ze het idee heeft dat we door onwetendheid schade aan onze eigen huid aanbrengen en dit ook wordt doorgegeven aan kinderen. “Alles moest groot, groter, grootst.” Maar bij dat nieuwe tijdperk hoort ook dat we steeds meer de kleine ondernemers waarderen, geeft Leontien aan. Je voelt je verbonden en ze stralen eerlijkheid uit.
Kleine ondernemers vind je veel in Aalsmeer. Zo heb je naast Zeepatelier Uzepia de palingvisser Theo Rekelhof en de molen in het dorp waar je ziet hoe meel gemalen wordt. Dit zijn volgens Leontien hele leuke plekken om eens een kijkje te nemen. “Fantastisch. Het is heel kleinschalig maar gewoon te schattig om even binnen te lopen en de enthousiaste verhalen te horen.”
